Zaterdag 19 mei

Vanochtend weer eens lekker uitgeslapen. Na het ontbijt de trein gepakt richting Kamakura. We lopen langs een katana-shop. Als we naar binnen gaan wordt direct gevraagd: "Navy?". We geven aan dat we geen Amerikanen zijn maar Nederlanders. Het ijs is meteen gebroken. Foto's worden getoond hoe katana's worden gemaakt en te gebruiken. Wij laten wat filmpjes zien van onze krijgskunst. Er is een festival in het stadje. Het is erg druk in de winkelstraatjes en besluiten om te gaan lunchen en naar Yokosuka te gaan. Daar hebben we afgesproken met één van de Amerikanen om het vliegdekschip de USS George Washington te bewonderen. Als we aankomen in Yokosuka zijn we al te laat voor onze afspraak. We proberen een taxi te nemen naar de Navy base. De taxichauffeurs willen ons niet meenemen. Blijkbaar weren ze Amerikanen uit hun taxi. Dan maar lopen en gelukkig kunnen we de basis nog op. We maken eerst wat foto's van Japanse onderzeeërs en ander marineschepen voordat we het vliegdekschip zien. Wat een enorm groot en lang schip! Heftig! Helaas kunnen we er niet dichterbij komen dan een meter 60. Na de rondleiding op de basis gaan we Yokosuka in met onze Amerikaanse begeleider voor een drankje, een donut en een bakkie koffie. We merken weer dat Amerikanen niet echt geliefd zijn hier. Ze blijken er hier een zooitje van te maken: criminaliteit, luidruchtigheid, openbare dronkenschap en het niet tonen van respect voor de Japanse cultuur. Ook als we bij de koffieshop aangeven dat we Nederlanders zijn is het ijs gebroken. Een wild vreemde Japanse man, die blijkbaar hoorde van onze afkomst, stelt gelijk voor om een foto van ons te maken met onze camera. Erg spontaan. Hier in Japan hebben Nederlanders een goede naam en wij proberen dat zo te houden. Laten we onze Japanner-erger-je-niet activiteiten maar even vergeten.